TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE FAS KRALLIĞI HÜKÜMETİ ARASINDA KARAYOLUYLA ULUSLARARASI YOLCU YÜK TAŞINMASINA İLİŞKİN ANLAŞMA
Karar Sayısı: 858
26.03.2019 tarihli ve 30726 sayılı R.G.
19 Mart 2012 tarihinde Ankara’da imzalanan ve 1/3/2017 tarihli ve 6897 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Fas Krallığı Hükümeti Arasında Karayoluyla Uluslararası Yolcu ve Yük Taşınmasına ilişkin Anlaşma”nın onaylanmasına, 9 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 2 nci ve 3 üncü maddeleri gereğince karar verilmiştir.
İşbu Anlaşmada “Akit Taraflar” olacak anılacak olan Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Fas Krallığı Hükümeti, iki ülke arasındaki ticari, ekonomik ve turistik ilişkileri arttırmak isteyerek ve uluslararası karayolu taşımacılığı alanında işbirliği ve ortaklığı geliştirmek amacıyla aşağıdaki hususlarda mutabık kalmışlardır:
1. GENEL HÜKÜMLER
Madde 1
Tanımlar
1.’Menşe Ülke’ bir aracın kayıtlı olduğu Akit Taraf ülkesini,
2. ‘Ev sahibi Ülke’ bir aracın kayıtlı olduğu ülke dışında taşımacılık faaliyetlerinde kullanıldığı Akit Taraf ülkesini,
3. ‘Taşımacı’ Fas Krallığı ya da Türkiye Cumhuriyeti’nde, ilgili ulusal yasalara ve düzenlemelere göre karayoluyla uluslararası yolcu ya da yük taşımacılığı yapma yetkisine sahip gerçek ya da tüzel kişileri,
4. ‘Motorlu yolcu aracı’ uluslararası yolcu taşımacılığına uygun olarak düzenlenmiş, sürücünün koltuğu da dahil 9’dan fazla koltuk bulunan, Akit Taraflardan birisine kayıtlı olan ve güç kaynağı ile çalışan karayolu araçlarını,
5. ‘Ticari karayolu aracı’ eşya taşımacılığına uygun olarak düzenlenmiş ve normalde bu amaçla kullanılan ve Akit Taraflardan birisine kayıtlı olan sadece güç kaynağı ile çalışan karayolu aracını değil aynı zamanda römork ya da buna eklenmek üzere tasarlanan yarı römorku ifade eder. İşbu Anlaşmada, bu ifade römork ya da yarı römorkun kayıtlı olduğu ülkeye bakılmaksızın diğer karayolu taşıt kombinasyonu için de geçerlidir.
Madde 2
Kapsam
Bu anlaşmanın hükümleri, akit taraflardan birisinin ülkesine ya da ülkesinden ve diğer akit tarafın ülkesi üzerinden transit olarak, önceki akit tarafa kayıtlı araçlar kullanılarak yapılan karayoluyla uluslararası yolcu ve yük taşımasına uygulanır.
Madde 3
Ulusal Mevzuata Uygunluk
Her bir Akit Tarafın taşımacıları, Ev Sahibi Ülkede karayolu taşımacılığı faaliyetlerini gerçekleştirirken Ev Sahibi Ülkenin yürürlükteki ulusal kanunlarına ve düzenlemelerine uymalıdır.
Madde 4
Karma Komisyon
1. Bu Anlaşmanın uygulanması ve yürütülebilmesini gözden geçirmek için, iki Akit Taraf, kendi yetkili makamlarınca atanmış delegelerden oluşan bir Karma Komisyon oluşturacaktır.
2. Bu Karma Komisyon, Akit Taraflardan birisinin talebi üzerine sırasıyla Akit Taraflardan birisinin ülkesinde toplanacaktır.
3. Bu Anlaşmanın yorumlanması ya da uygulanmasıyla ilgili konular Karma Komisyon tarafından çözülecektir.
4. Bu anlaşmanın, özellikle de yolcu taşımacılığı {düzenli, mekik ve arızi) ve eşya taşımacılığı (izin türleri ve kota) izinlerinin hazırlanmalarına ve verilme koşullarına ilişkin uygulama prosedürleri, karma komisyon tarafından hazırlanacak bir protokolde tanımlanacaktır.
5. Bu Anlaşma dahilinde, yetkili makamlar:
– Fas Krallığı için, Teçhizat ve Ulaştırma Bakanlığı
– Türkiye Cumhuriyeti için, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı’dır.
II.YOLCU TAŞIMACILIĞI
Madde 5
İzinler
Akit Taraftarın ülkeleri arasında ya da ülkeleri üzerinden transit olarak motorlu yolcu araçlarıyla yapılan bütün taşımacılık faaliyetleri, Madde 7.2.’de belirtilenler dışında, yetkili makamlarca önceden verilmiş ilgili izni gerektirir.
Madde 6
Düzenli ve Mekik Servisler
1. Düzenli yolcu taşımacılığı, önceden belirlenmiş duraklarda yolcuların indirildiği veya bindirildiği ve daha önce belirlenen güzergahlarda ve tarifelere göre yapılan yolcu taşımacılık hizmetlerim ifade eder.
2. Mekik servis, tek ve aynı kalkış noktasından, tek ve aynı varış noktasına olan mesafelerine ve önceden planlanmış süre sonunda kalkış noktasına dönüşlerine göre önceden gruplandırılmış düzenli uluslararası yolcu taşımacılığını ifade eder (grup halinde seyahat eden yolcuların tümü aynı grupta geri dönmek zorundadır, varış noktasından ilk dönüş seyahati ile varış noktasına en son seyahat yolcusuz olarak yapılır.)
3. Akit Tarafların ülkeleri arasında ya da ülkeleri üzerinden transit olarak yapılan düzenli ve mekik servisler, Akit Tarafların yetkili makamlarınca önceden müştereken uygun bulunmuş olacaktır.
İki akit tarafın yetkili makamları, kendi ülkelerinde güzergah kısmı için karşılıklılık esasına göre izin vereceklerdir.
Madde 7
Arızi Servisler
1. Arızî servisler, bu Anlaşmanın 6. maddesinde belirtilen düzenli servis veya mekik servis tanımına uymayan servisleri ifade eder,
2. Akit Taraflardan birisinin Ülkesinde kayıtlı araçlar kullanılarak gerçekleştirilen aşağıdaki arızi servisler, Ev Sahibi Ülkenin ülkesinde izin gerektirmeyecektir.
a) Gidiş dönüş servisleri, örneğin, yolculuk süresince aynı yolcu grubunu taşımak ve onları bütün yolculuk boyunca başka bir yolcu almayarak ve yolcuları başka bir yere bırakmayarak, kalkış yerine geri getirmek üzere aynı aracın kullanılmasıyla gerçekleştirilen servisler,
b) Aracın, bir grup yolcuyu gidiş yolculuğu boyunca taşıdığı ve dönüşte boş olarak döndüğü servisler.
c) a) veya b) paragraflarında tanımlanan servislerde yapılan transit taşıma.
3. İkinci paragrafta yer alan servislerdeki araçlarda, taşımacı tarafından imzalanan ve menşe ülkenin yetkili makamları tarafından uygun bulunmuş, doğru bir şekilde doldurulmuş yolcu listesini de içeren bir yolculuk planı bulunmalıdır.
III. EŞYA TAŞIMACILIĞI
Madde 8
İzinler Rejimi
1. Taşımacılar, Ev Sahibi Ülkenin yetkili makamı tarafından verilen izne dayanarak Akit Tarafların ülkeleri arasında ya da transit olarak eşya taşımacılığı yapabilir.
Yukarıda bahsi geçen izin taşımacıya, Ev Sahibi Ülkenin ülkesinde malları yüklemesine ve dönüş yolculuğunda Menşe Ülkeye taşımasına imkan verir.
2. Taşımacılar, Ev Sahibi Ülkenin yetkili makamlarınca verilen özel izni önceden temin etmek şartıyla Ev Sahibi Ülke ile üçüncü ülkeler arasında eşya taşımacılığı ve boş girişler yapabilir.
3. İzin sadece adına düzenlenen taşımacı tarafından kullanılabilir ve başkasına devredilemez.
İzin belgesi her zaman araçta bulundurulmalı ve herhangi bir yetkili denetim görevlisinin talebi üzerine gösterilmelidir.
4. Her iki tarafın yetkili kurumları, iki çeşit izin belgesi türünde mutabık kalmışlardır:
• Tek seyahattik izin belgesi
• Çok girişli izin belgeleri
5. Her iki Akit Tarafın yetkili makamları, eşya taşımacılığı için her yıl ortaklaşa onaylanmış sayıda boş izin belgesi teati edecektir.
6. Aşağıdaki taşıma faaliyetleri izin belgesinden muaftır:
a) Vefat etmiş kişilerin taşınması (özellikle bu amaçla tasarlanmış araçlarla);
b) Tiyatro dekorasyon malzemelerinin taşınması, konser, sinema, sirk ve folklor gösterileri ile TV ve radyo programlarının kaydı için gerekli eşyaların, ekipmanların ve hayvanların taşınması, sanat eserlerinin taşınması;
c) Hasar görmüş veya hurda araçların taşınması;
d) Doğal afet durumunda yardım malzemelerinin taşınması;
e.) Fuarlar ve kermesler için yardım materyallerinin taşınması.
7. Madde 8.6’da belirtilmeyen diğer haller karma komisyon tarafından karara bağlanabilir.
IV. DİĞER HÜKÜMLER
Madde 9
Kabotaj
Akit taraflardan birinin ülkesinde yerleşik taşımacılar, diğer tarafın ülkesinde bulunan iki nokta arasında taşımacılık yapamaz.
Madde 10
Müeyyideler
1. Akit Taraflardan birine kayıtlı bir araçtaki taşımacı ya da personelin Ev Sahibi Ülke’nin
ülkesinde yürürlükte olan mevzuata ya da işbu Anlaşmanın hükümlerine ya da izin belgesi veya izin konusunda belirtilen şartlara uymaması halinde, diğer Akit Tarafın yetkili makamının talebi üzerine, aracın kayıtlı olduğu ülkenin yetkili makamı
aşağıdaki önlemleri alır:
a) İhlali yapan taşımacı için bir uyarı cezası verilmesi;
b) Taşımacıyı, ihlalin işlendiği Akit Taraf ülkesi içinde geçici bir süreliğine ya da tamamen taşımacılık faaliyetlerinden men etme,
2. Böyle bir önlem alan yetkili makam, bu önlemi bunu öneren Ev Sahibi Ülkenin yetkili makamlarına bildirecektir.
3. Bu Maddenin hükümleri ihlalin yapıldığı ülkenin mahkemeleri veya idari makamları tarafından uygulanan yasal müeyyideleri hariç tutmayacaktır.
Madde 11
Vergilendirme
1. İşbu Anlaşma hükümleri dahilinde Ev Sahibi Ülkenin ülkesinde taşımacılık faaliyetlerinde bulunan taşımacı, Fas Krallığı ülkesindeki yabancı araçların dolaşımı ile ilgili ücretler ile Türkiye Cumhuriyeti ülkesindeki yol kullanım ücreti dışındaki her türlü vergi ve ücreti ödeyecektir.
2. Akit Taraflardan birisinin ülkesinde kayıtlı olan ve diğer Akit Taraf ülkesine geçici olarak ithal edilen araçlar gümrük vergilerinden ve ithalat vergilerinden muaf olacaktır:
a) araçlar;
b) araçların normal teçhizat deposunda bulunan yakıt ve yağlar;
c) Diğer Akit Tarafın ülkesine geçici ithal edilen ve aracın tamirinde kullanılacak yedek parçalar. Değiştirilen yedek parçalar, gümrük görevlilerinin kontrolünde yeniden ihraç edilecek ya da imha edilecektir.
3. İşbu Anlaşma dahilinde taşımacılık faaliyetleri yürütülürken araç mürettebatının Ev Sahibi Ülkenin yürürlükteki gümrük düzenlemelerine uygun olarak, diğer Akit Tarafın ülkesinde kalabilmek için gerekli kişisel eşyalarını ve alet çantalarını herhangi bir ithalat iznine gerek kalmaksızın ve gümrüksüz olarak geçici bir süreliğine ithal etmesine izin verilir.
Madde 12
Tehlikeli Mallar
Ev Sahibi Ülkenin ülkesinde tehlikeli maddeler taşınırken, o ülkenin yetkili makamınca hazırlanmış özel izin belgesi gerekecektir.
Madde 13
Ağırlıklar ve Boyutlar
1. Her bir Akit Taraf, araçların ağırlık ve boyutlarına ilişkin olarak, diğer Akit Tarafın Ülkesinde kayıtlı araçlara, kendi ülkesinde kayıtlı araçlara uygulanandan daha da kısıtlı koşulları uygulamamayı kabul eder.
2. Eğer taşımacılık faaliyetlerinde kullanılan ağırlıklar ve boyutlar Ev Sahibi Ülkenin ülkesinde izin verilen azami limitleri aşıyorsa, bu ülkenin yetkili makamlarınca hazırlanmış özel bir izin belgesi gerekmektedir.
Taşımacı, böyle bir izin belgesinde belirtilen yükümlülüklere tamamen uymak zorundadır.
Madde 14
Uluslararası Yükümlülükler
İşbu Anlaşmanın hükümleri, Akit Taraflardan herhangi birini bağlayan Uluslararası Sözleşmeler, Anlaşmalar ve Düzenlemelerde belirtilen iki ülkenin haklarını ve yükümlülüklerini etkileyemeyecektir.
Madde 15
Yürürlüğe Girme ve Geçerlilik Süresi
1. Bu Anlaşma, akit tarafların ulusal mevzuatlarına uygun olarak, anlaşmanın onaylandığını tasdik eden notaların teati edildiği tarihten itibaren yürürlüğe girecektir. .
2. Bu Anlaşma Akit Taraflardan biri tarafından diplomatik kanallar aracılığıyla sonlandırılmadığı müddetçe yürürlükte kalacaktır. Anlaşmanın sonlandırılması diğer Akit Tarafın haberdar edilmesinden itibaren 6 ay sonra gerçekleşecektir.
İşbu Anlaşma, Hükümetlerince bu hususta tam salahiyetli kılınan ve aşağıda imzaları bulunan murahhaslar tarafından imza edilmiştir.
19 Mart 2012 tarihinde Ankara’da, iki orijinal nüsha halinde, Türkçe, Arapça, İngilizce, Fransızca dillerinde, her bir metin eşit hukuki etkiye haiz ve bütün nüshalar aynı derecede geçerli olarak düzenlenmiştir. Anlaşmanın yorumlanmasından kaynaklanacak ihtilaflarda İngilizce metin geçerli olacaktır.
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti Adına Fas Krallığı Hükümeti Adına
Ahmet DAVUTOĞLU Saad Eddine EL OTHMANI
Dışişleri Bakanı Dışişleri ve İşbirliği Bakanı
Ek İçin; http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2019/03/20190326-3.pdf
