T.C.
GÜMRÜK VE TİCARET BAKANLIĞI
Gümrükler Genel Müdürlüğü
Sayı :20117910-111.01
Konu :DİR-NK
26.02.2018 / 32359262
DAĞITIM YERLERİNE
Bilindiği üzere, İthalat Rejimi Kararında belirli eşya için tanımlanan nihai kullanım sisteminde, nihai kullanımı nedeniyle tercihli tarifeden faydalanarak serbest dolaşıma girecek eşya için 2009/15481 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 4 ila 12’nci maddeleri ve Gümrük Yönetmeliğinin 207 ila 211’nci maddeleri uyarınca, ilgili gümrük idaresinden yazılı izin alınmasını müteakip nihai kullanımı nedeniyle uygulanacak gümrük vergisi ile kanuni veya tavizli vergi oranının uygulanması ile bulunacak gümrük vergisi arasındaki fark için teminat verilerek eşyanın ithal edilmesi ve öngörülen süre içinde nihai kullanıma tahsis edilmesi esastır.
Söz konusu sistemin Dahilde İşleme Rejimi Şartlı Muafiyet Sistemi çerçevesinde kullanılabilmesi 2009/15481 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 4/3 üncü maddesi gereğince bu kapsamdaki eşya için Gümrük Kanununun 194 üncü maddesi uyarınca bir gümrük yükümlülüğü doğması halinde mümkün olabilmektedir. Gerek söz konusu Karar maddesi gerekse de 13.03.2014 tarihli ve 2014/4 sayılı Genelge hükümleri çerçevesinde, DİR kapsamında nihai kullanım sistemin kullanılabilmesi, telafi edici vergi şartına bağlanmış ancak DİR kapsamındaki teminatın gümrük vergisinin nihai kullanım için belirlenmiş indirimli veya sıfır vergi oranı üzerinden değil, nihai kullanım dışında öngörülen yüksek vergi oranları üzerinden hesaplanacağı hüküm altına alınmıştır.
Bununla birlikte, DİR şartlı muafiyet sistemi ile nihai kullanım sisteminin birlikte kullanıldığı durumlarda, nihai kullanım sistemi için gerekli iznin alınmadığı, DİR kapsamındaki teminatın ise nihai kullanım için belirlenmiş düşük vergi oranları üzerinden hesaplandığı beyannameler tespit edilmiş ve ilgili gümrük idarelerince bu durumda olan beyannameler için Gümrük Kanunun 234/2 nci maddesi gereği para cezası tatbik edildiği anlaşılmıştır. Söz konusu cezalara ise, bilahare ilgili firmalar tarafından, teminatın işlemlerin bir kısmı için, gümrük yükümlülüğü gerektiren veya gerektirebilecek tüm işlemleri kapsayacak götürü teminat olarak verilmiş olması hasebiyle itiraz edildiği tespit edilmiştir.
Bilindiği üzere, Gümrük Kanunun “Teminat” başlıklı 202 inci maddesi “Gümrük mevzuatı uyarınca, gümrük idarelerinin gümrük vergilerinin ve diğer amme alacaklarının ödenmesini sağlamak üzere bir teminat verilmesini gerekli görmeleri halinde, bu teminat söz konusu vergiler tutarının % 20 fazlasıyla yükümlü veya yükümlü olması muhtemel kişi tarafından verilir.” Hükmünü amir olup söz konusu maddeden teminat müessesesinin esasen devletin kamu alacağının garanti altına alınmasını sağlama amacını taşıdığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, Gümrük Kanununun 204 üncü maddesi uyarınca, götürü teminata ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenmektedir. Gümrük Yönetmeliği ve Gümrük İşlemlerinin Kolaylaştırılması Yönetmeliğinin amir hükümleri çerçevesinde, götürü teminat sisteminde; gümrük yükümlülüğü gerektiren veya gerektirebilecek birden fazla işlemin her biri için ayrı ayrı teminat verilmesi yerine, transit rejimi hariç tüm işlemleri kapsayacak bir teminatın verilebilmesi mümkündür.
Bu itibarla, Bakanlık Makamından alınan 23.02.2018 tarihli ve 00031917648 sayılı Onay ile Dahilde İşleme Rejimi kapsamındaki teminatın, nihai kullanım için belirlenmiş indirimli vergi oranı üzerinden hesaplanması durumunda, teminatın götürü teminat olarak verilmiş olması halinde; Kanunun 234/1(a) kapsamında vergi alınmasına koşut olarak ilave bir teminat alınması sonucu doğmayacağından Kanunun 234/2 inci maddesindeki yaptırımı müstelzim kabahatin oluşmayacağı, bu sebeple maddede belirtilen yaptırımın uygulanmaksızın işlemlerin münhasıran beyannamelerin teminat yönünden düzeltilerek tekemmül ettirilmesi uygun bulunmuştur.
Bilgi ve gereğini rica ederim.
Alpay ARAS
Bakan a.
Daire Başkanı
Dağıtım: Tüm Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüklerine
